شهیدان,جاودانه ترین ستارگان ایران

به نماز مغرب ایستاده است. چون نماز به پایان آمد آن ده تن نیز شب را پوشش قرار داده و گریخته

بودند.

و مسلم تنها در شهری همه دشمن و خانه هایی که درها و دلهای ساکنینشان قفل بود و تنها زنی

(طوعه) مردانه پیک غمگین و تشنه حسین را پناه می دهد.

و خانه پیرزن آن شب همه نور بود و زمزمه عاشقانه مناجات مسلم با خدا که آخرین شب بود و آرزو

و دعا که حسین به کوفه نیاید و غمگین نامه ای که بیعت کوفیان را به تایید نوشته بود.

و فردا مسلم در کوچه های کوفه می جنگید مردانه و سترگ. پناهش را فرزند طوعه فروخته بود

و سردار غمگین سربازان محمد ابن اشعث را به ستوه آورد تا دست بسته و خسته و با صدها زخم

در دارالحکومه کوفه باشد.

رسول نامدار حسین را که پیوسته ذکر خدا بر زبان میراند بر بام دارالحکومه که نه ستم سرای

ابن زیاد گردن زدند و از بام به بازار کوفه پرتاب کردند و این غم کشنده بر ما که مسلم از یاران ستم

می خواست حسین را از هنگامه کوفه با خبر سازند....

السلام علیک یا ابا عبدالله