خدای من یک سال گذشت......
 
                            هر چه کردم"دیدی"

                                          و

                                            هر چه بخشیدی و عفو کردی "ندیدم".



                   خدای من  هراسان شدم پناهم دادی بیمار شدم شفایم دادی ... 

 

                           آرامش و امنیت که رسید پناه و طبیبم را از یاد بردم.



خدای من!

               یک سال گذشت و چهار فصل و دوازده ماه و سیصد و شصت و پنج روز...



         چگونه است که رهایم نمی کنی

                                                      و

                                                      چگونه است که هرگز و هرگز از تو نا امید نمیشوم.

این چه رسم خدایی است؟؟ ....

خدای من آوای ملکوتی یا مقلب القلوب و الابصار می آید...

                                                                   تو مرا میخوانی که بخوانمت؟؟ 

                                                                           این منم با حسرت سالهای رفته...

یا مدبراللیل والنهار...

 

                    این منم با هزاران امید به سالهای پیش رو .

 

یا محول الحول والاحوال...



خدای من: بندگی ام را بپذیر و التماس مرا بشنو:

 

                                                                     حول حالنا حول حالنا....



                 خوب من بوی عطر تحویل می آید ...چه مبارک تقدیری......   

 

                             اللهم عجل لولیک الفرج