عمر سعد نزد ابن زياد آمد و گفت: مرا عفو نما. وى گفت: عفو مى كنم لكن ملك رى را از تو مى گيرم. عمر سعد گفت: يك شب مهلت بده. در نهايت هواى رياست رى بر او غلبه كرد و تصميم به جنگ با امام(عليه السلام) گرفت و روز ديگر نزد ابن زياد آمد و قتل امام حسين(عليه السلام)را عهده دار شد. ابن زياد با لشكرى عظيم او را به كربلا روانه كرد، تا اينكه كه روز سوم محرم وارد كربلا شدند.
ابن قولويه در صفحه 74 از كتاب «كامل» و طبرسى درصفحه 134 از كتاب «احتجاج» به سندهاى معتبر از اصبغ بن نباته و غيره نقل كرده اند كه روزى حضرت على(عليه السلام) بر منبر كوفه خطبه مى خواند و مى فرمود: آنچه مى خواهيد از من بپرسيد پيش از آنكه مرا نيابيد. پس به خدا سوگند هر چه سوال كنيد از خبرهاى گذشته و آينده به شما خبر مى دهم. سعد بن ابى وقاص پدر عمر سعد برخاست و گفت: يا امير المؤمنين خبر ده مرا كه در سر و ريش من، چقدر مو است.
حضرت فرمود: كه رسول خدا(عليهم السلام) خبر داده كه در بن هر موئى از تو شيطانى است كه ترا گمراه مى كند و در خانه تو فرزندى است كه فرزند من حسين(عليه السلام) را شهيد خواهد نمود و اگر خبر دهم عدد موهاى تو چقدر است باز مرا تصديق نخواهى كرد، لكن به آن خبرى كه گفتم حقيقت گفتار من ظاهر مى شود.
ناگفته نماند در آن وقت عمربن سعد كودكى بود كه تازه راه مى رفت بعضى مى گويند در كربلاء تقريباً 23 سال داشت ولى بعضى قائلند 36 ساله بود، سعد بن وقاص در سال 75 هجرى قمرى در سن 74 سالگى مُرد و در بقيع دفن شد.(1)
ـــــــــــــــــــ
1-حوادث الأيام، صفحه 15.