رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) در چهاردم ذيحجّة سال دهم هجرى قمرى از ذو الحُلَيفه، مُحرِم گرديد سپس داخل مكه شد، و از باب بنى شيبه به مسجد الحرام رسيد، ابتدا بر در مسجد ايستاد و حمد و ثناى الهى بجاى آورد و به پدرش ابراهيم صلوات فرستاد، سپس به نزد حجرالاسود آمد و دست مبارك به حجر ماليد و آنرا بوسيد و هفت شوط بر دور خانه كعبه طواف نمود و در پشت مقام ابراهيم دو ركعت نماز طواف خواند، بعد به نزد چاه زمزم آمد و از آب آن چاه ميل فرمود و عرض كرد: اَللّهُمَّ اِنّى اَسئلُكَ عِلْماً نافِعاً وَ رِزْقاً واسِعا وَ شِفاءً مِنْ كُلِّ داء وَ سُقم، سپس دست بر حجر ماليد و بوسيد و متوجه صفا شد و اين آيه را تلاوت نمود: «اِنَّ الصَّفا وَ الْمَروَةَ مِنْ شَعائِرِ اللّهِ فَمَنْ حَجَّ البَيتَ اَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ اَنْ يَطَّوَفَ بِهِما». «كوه صفا و مروه از علامتهاى مناسك الهى است، پس كسى كه حج يا عمره خانه خدا رابجا آورد، باكى نيست كه صفا و مروه را طواف كند». بعد اعمال حج را تماماً به جا آورد و فارغ شد و به طرف مدينه رهسپار گرديد، حضرت على(عليه السلام) با ساير مسلمانان در خدمت پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله)بودند تا به غدير خم رسيدند.(1)
ـــــــــــــــــــــــ
1-حوادث الايام، صفحه 274.